حکومت های لیبی و مصر و تونس سقوط کردند، سوریه و یمن هم درسراشیبی سقوط هستند، اما آیا امکان دارد که مردم این کشورها به حکومتی دمکرات و آزاد دست یابند؟؟
قطعا نخواهند رسید، چون آن ها اسلام در خونشان ریشه دوانیده، و این روز ها باید شاهد بنیاد گرایی دینی در این کشورها، بالأخص در سوریه باشیم.
ایرانیان با تمدنی زرین به زیر یوغ تازیان رفتند، هنوز داغ آریایی ستیزی اعراب التیام نیافته بود که بار دگر اسلام خمینیسم، ریشه‌ی ایرانی بودن را خشکانید.
امروزه باید در فکر ستردن دین و خرافه‌های آیینی از جامعه باشیم، نه به فکر تعویض احمدی نژاد به رئیس جمهوری (مثلا ایده‌آل؟) یا درفکر تعویض رهبر و یا انتظار برای فرا رسیدن مرگش..
مرگ ملت روزی آغاز شد که اسلام را به آنها قبولاندند، اما دیگر زمان خردگرایی و اهتمام به خرد به عنوان تنها راهکار عملی در ایجاد حکومتی ایده‌آل می باشد.
خارج نشینان مثلا فکور و تحلیل گر!! به فکر پینه بستن پارادکس هایشان باشند و بدانند که دیگر اثری از آن جوانان دهه‌ی 70 درایران نیست، که با بازی با کلمات توانستید آن ها را اغفال کنید و هنوز هم که هنوزه در کشورهای خارجی لاف دمکراسی می زنید اما برای جمهوری اسلامی دم تکان می دهید.. (خطاب به آقایان گنجی و سروش و امثالهم)
